ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ Ν.
ΤΑΣΤΣΟΓΛΟΥ
Με
την ευκαιρία της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Εμπορικού Συλλόγου
Νικαίας αποδόθηκαν τιμητικές διακρίσεις σε αξιόλογους ανθρώπους για το έργο
τους και την προσφορά τους στη Νίκαια, μεταξύ των οποίων ήταν και ο
δημοσιογράφος Αθανάσιος Πετρίδης-Πισίδης.
Ήταν
πολύ συγκινητική η στιγμή να βλέπεις τον άνθρωπο τον δοσμένο στην αυθεντική
δημοσιογραφία, εκείνον που δεν ξεπουλήθηκε ποτέ, που δεν ακολούθησε κομματικές
γραμμές και δεν υπηρέτησε στρατευμένες μεθόδους, να βραβεύεται γι’ αυτό που
υπηρέτησε με αρχές και ήθος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Αυτή η βράβευση
ήταν ένα μάθημα για μας τους νεώτερους! Ένα μάθημα που δίδασκε φρόνημα, αντοχή
απέναντι στις επιρροές, ειλικρίνεια και προσήλωση στην πραγματικότητα χωρίς
παραποιήσεις και βλέψεις συμφεροντολογικές.
Πρώτη
τη συνεργάτιδά μας στη Φωνή των Πειραιωτών τη Μαρία Ζουμπούλογλου «πήρε από το
χέρι» να την περάσει στο σχολείο της αρθρογραφίας και ύστερα πήρε εμένα ο θείος
Θανάσης. Κι έτσι η Ζουμπούλογλου ήταν εκείνη που είχε την τύχη μα και την τιμή
να σκιαγραφήσει το ήθος του ανθρώπου και δημοσιογράφου Θανάση Πετρίδη και να το
αποτυπώσει στις ψυχές μας τόσο γλαφυρά και συγκινητικά κατά την ομιλία της στη
βράβευση εκείνο το βράδυ. Γράφει χαρακτηριστικά η Μαρία Ζουμπούλογλου:
«Φαντάζει υπέρμετρα δύσκολο να αναφερθώ στον
άνθρωπο, ο οποίος είναι ο πατέρας μου στη δημοσιογραφία. Αυτός με πήρε από το
χέρι και όπως το παιδί που διαβαίνει για πρώτη φορά την πόρτα του σχολείου, έτσι
κι εκείνος με έμαθε να κάνω τα πρώτα δειλά μου βήματα στην αρθρογραφία. Τα
κείμενά του παρουσιάζουν πλασματικούς ήρωες, οι οποίοι όμως είναι βαθύτατα
οικείοι και καθημερινοί. Άρθρα μοναδικά που θίγουν ακραιφνώς τη σύγχρονη
πραγματικότητα σε όλα τα επίπεδά της διανθισμένα με ένα ευτράπελο ύφος που
καθηλώνει τον αναγνώστη. Χάρι στο πολυσχιδές ταλέντο του μερικές φορές
παραλλάσσει ποιήματα και τα προσαρμόζει στις ανάγκες των κειμένων του. Το
χιουμοριστικό ύφος συμπληρώνεται συνήθως με τα εξαίρετα ανέκδοτά του, τα οποία
χαρίζουν απλόχερα το γέλιο, αλλά παράλληλα προβληματίζουν. Λόγω της
Μικρασιατικής καταγωγής του παρέμεινε πιστός στα ήθη, τα έθιμα και τις αξίες
των προσφύγων προγόνων μας συντελώντας παράλληλα με κάθε τρόπο στη διατήρηση
και μεταλαμπάδευσή τους. Γνωρίζει κάθε σελίδα της ιστορίας της Νίκαιας και
είναι γνωστός στους περισσότερους κατοίκους της. Άνθρωπος με θέληση και δύναμη
για προσφορά, κοινωνικός, αγαπητός και με προσήνεια. Λάτρης του θεάτρου και του
κινηματογράφου, γεγονός που συμβάλλει στην ευρύνοιά του. Η πολυετής προσφορά
του στη ΧΑΝ Νικαίας συντείνει στην περαιτέρω ανέλιξή της. Αρμόζει απόλυτα στον
κ. Αθανάσιο Πετρίδη η αποφθεγματική ρήση του Αμερικανού πανεπιστημιακού David Starr Jordan “Σοφία είναι να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, ικανότητα
είναι να ξέρεις πώς να το κάνεις και αρετή είναι να το κάνεις”».
Με
αυτά τα λόγια τελείωσε η Μαρία τον λόγο της στη βράβευση του κ. Πετρίδη και
καταχειροκροτήθηκε για τον ενθουσιασμό που μετέδωσε στο κοινό που την άκουγε.
Όμως, μία πλακέτα και μια ανθοδέσμη, που του προσφέρθηκαν (συμβολικά, βέβαια)
δεν ήταν αρκετά για να αποδώσουν ευχαριστίες σε έναν «καθαρό» δημοσιογράφο που
θίγει ευθαρσώς όλα τα κακώς κείμενα και επαινεί με όλη τη δύναμή του κάθε τι
ωφέλιμο και δίκαιο για τον λαό. Του χρωστάμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» που μας
ανοίγει τα μάτια, που μας λέει την αλήθεια και μάλιστα μας ψυχαγωγεί κιόλας!
Κι από μένα ένα μεγάλο «ευχαριστώ» μέσα από την
ψυχή μου στον θείο Θανάση, γιατί εκείνος με παρότρυνε κι εμένα να γράψω και να
έχω τώρα την ευκαιρία να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί με τους συνανθρώπους
