Η γενιά των μεσηλίκων βαρύνεται με δύο
πολύ βαρειές κακίες. Η πρώτη είναι η υποκρισία και η δεύτερη απεμπόληση της
παράδοσης. Αυτοί που την απαρτίζουν ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τη διαμόρφωση
εικόνας, ίματζ επί το ελληνικότερο, στο κοινωνικό πλαίσιο, ενώ είχαν αποβάλει
κάθε ιερό και κάθε όσιο. Είναι σύνηθες να λέγεται ότι εμείς οι μεγάλοι ό,τι
κάνουμε, το κάνουμε για το καλό των παιδιών μας. Γι’ αυτά ζούμε, γι’ αυτά
νοιαζόμαστε, σ’ αυτά θέλουμε να παραδώσουμε έναν καλύτερο κόσμο! Ίσως κάποιοι
να έχουν εθιστεί στη συνθηματολογία και να έχουν πιστέψει ότι πράγματι γι’ αυτά
μόχθησαν και συνεχίζουν να μοχθούν. Όμως η νέα γενιά έχει από καιρό διαπιστώσει
την υποκρισία των μεσηλίκων και δεν είναι λίγες οι εκδηλώσεις αηδίας γι’ αυτήν.
Όσο για τον κόσμο που παραλαμβάνουν, τα πολλαπλά αδιέξοδα είναι οι αδιάψευστοι
μάρτυρες της παταγώδους αποτυχίας της «γενιάς του Πολυτεχνείου»!
ΟΙ νέοι σήμερα επιδεικνύουν έντονο
αντικομφορμισμό, παρασύροντας ακόμη και μεσήλικες σε απλούστερη συμπεριφορά. Το
ένδυμα, τουλάχιστον στους άνδρες έχει καταστεί απλούστερο και πιο λιτό. Μακάρι
όμως να έμειναν οι νέοι σ’ αυτό και μόνο ή να ήταν πράγματι το ένδυμα και
ολιγότερο δαπανηρό. Προχώρησαν, δυστυχώς, σε άλλες εκδηλώσεις, οι συνέπειες των
οποίων είναι οδυνηρές. Απώλεσαν την ευγένεια, την οποία θεώρησαν στοιχείο της
υποκρισίας των μεγάλων. Έτσι εκμηδένισαν την απόσταση μεταξύ γονέων-τέκνων,
εκπαιδευτών-εκπαιδευομένων, γερόντων-νέων. Χάθηκε ο σεβασμός, χάθηκε η
πειθαρχία, χάθηκε η ευγνωμοσύνη. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, που οι μεγάλοι
στρέφονται κατά των νέων, τους οποίους κατακεραυνώνουν για αντικοινωνική
συμπεριφορά. Και, δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι οι επικρίσεις επιστρέφουν
στους ίδιους, καθώς ως γονείς, εκπαιδευτικοί, πολιτικοί ή πνευματικοί ηγέτες καλλιέργησαν το έδαφος, το οποίο έδωσε ως
καρπό τη νέα γενιά! Η άκρως αρρωστημένη αντίληψη «να μη τους λείψει τίποτε» ή
«να μη περάσουν τις δυσκολίες που περάσαμε εμείς» (αρχή της ήσσονος προσπάθειας
και των μειζόνων απολαβών), από τη μια, και η επικράτηση της αντιαυταρχικής
εκπαίδευσης με πανηγυρισμούς και υπερφίαλη καυχησιολογία είναι τα σαθρά θεμέλια
του οικοδομήματος της νέας γενιάς.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
