Πρώτος μήνας του Ρωμαϊκού
Ημερολογίου. Πήρε το όνομά του στην ρωμαϊκή εποχή από τον θεό Άρη - Mars.
Αντιστοιχεί στους αρχαίους Αττικούς μήνες Ανθεστηριώνα - Ελαφηβολιώνα που
τελούνταν τα Μεγάλα ή εν Άστει Διονύσια. Για πέντε ημέρες οι τραγικοί ποιητές
δίδασκαν τριλογίες και οι Κωμικοί τις κωμωδίες τους και διαγωνίζονταν. Βραβεία
έπαιρναν και οι Χορηγοί. Είδος φόρου της Αθήνας που οι πλούσιοι πολίτες
αναλάμβαναν τα έξοδα συντήρησης των ηθοποιών μέχρι να ετοιμαστεί το έργο, αλλά
και κάθε άλλη δαπάνη που χρειαζόταν.
Έχουμε και τα «χελιδονίσματα»,
κάλαντα από την αρχαιότητα, πέρασαν στο Βυζάντιο και έφθασαν μέχρις εμάς. Οι
καλαντιστές κρατούν ομοίωμα χελιδονιού στολισμένο με μυρτιές και άλλα άνθη και
τραγουδούν τον ερχομό των χελιδονιών που σηματοδοτεί την Άνοιξη και το τέλος
του χειμώνα.
Από την αρχαιότητα και μέσα από το
Βυζάντιο μας κληροδοτήθηκε το έθιμο της στριμμένης άσπρης - κόκκινης κλωστής
που φοράμε βραχιολάκι ή δακτυλιδάκι από την 1η μέχρι 31 Μαρτίου για να μην μας
"κάψει ο ήλιος". Την 1η Απριλίου το βάζουμε επάνω σε τριανταφυλλιά.
Ο Μάρτιος είναι περίεργος κλιματικά
και για τούτο ο λαός μας έχει πολλές παροιμίες γι' αυτόν. Η Εκκλησία μας
πανηγυρίζει την μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ο Άνθρωπος είχε κανονίσει να υπάρχουν
προσδοκίες, έθιμα κάθε μήνα, κάθε εποχή για να μην ισοπεδώνεται από την
καθημερινότητα. Αξίζει, άραγε, που εμείς ισοπεδώσαμε τα πάντα; Η πρόοδος είναι
αυτοσκοπός για τον Άνθρωπο. Αυτό που ζούμε είναι άραγε πρόοδος;
Αρχοντία Παπαδοπούλου
