Την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου διοργανώθηκε
ανοιχτός διάλογος στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς με
θέμα: «Κρίση και στην κρίση της Δικαιοσύνης», με ομιλητές τους κ.κ. Κώστα
Χρυσόγονο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νομικής Σχολής Α.Π.Θ, τον κ. Τάκη
Δέγλερη δικηγόρο, σύμβουλο Δ.Σ.Π, Γιώργο Μπάλια, δικηγόρο επίκουρο καθηγητή
Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, με συντονιστή τον κ. Γιάννη Βρέλλο δικηγόρο και τον
κ. Κώστα Δούζινα καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και Φιλοσοφίας του Δικαίου σαν
παρεμβαίνοντα.
Καυτό το θέμα, η κοινωνία
κυριολεκτικά τσουρουφλίζεται καθημερινά χρόνια τώρα από το τεράστιο έλλειμμα
δικαιοσύνης σε κάθε έκφραση του δημόσιου και ιδιωτικού βίου.
Το πάνελ κορυφαίο, δεν αναλώθηκε
καθόλου σε νομικίστικες και νομιμοφανείς ομιλίες, αλλά επικεντρώθηκε στην ουσία
της Δικαιοσύνης, το ιερό επιστέγασμα όλων των αρετών, ειδικά των πολιτικών, που
υπάρχει έμφυτο σε κάθε άνθρωπο. Και ακριβώς επειδή είναι έμφυτο, τα παιδιά το
διαθέτουν σε μεγαλύτερο και καθαρότερο βαθμό. Ο σοφός λαός λέει: « Από μικρό
και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», δηλαδή το δίκαιο.
Ο Πλάτων επισημαίνει ότι είναι
ασθένεια της ψυχής όταν οι άνθρωποι καταφεύγουν σε τρίτους για να λύσουν τις
διαφορές τους. Και όπως όπου υπάρχουν πολλά νοσοκομεία και γιατροί εκεί
υπάρχουν και πολλές ασθένειες και πολλοί άρρωστοι, έτσι όπου υπάρχουν πολλά
δικαστήρια υπάρχει μεγάλη αδικία και πολλοί αδικοπρατούντες.
Οι ομιλητές μας θύμισαν το δικαίωμά
μας να μην υποκύπτουμε στην αδικία που μας επιβάλλεται με την μορφή κάποιου
νόμου, διάταξης απόφασης κλπ. Εφ’ όσον η εκτελεστική εξουσία νομοθετεί κιόλας,
συγκεντρώνοντας δυο αντίθετες εξουσίες σε μια δηλαδή τον εαυτό της κατά το
Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει, παραβαίνει το Σύνταγμα. Οι παραβάσεις και οι
παραβιάσεις του Συντάγματος έχουν ξεκινήσει από πολλά χρόνια καθώς και η υποκατάσταση
της Δικαιοσύνης από μια απάνθρωπη, αντικοινωνική και ανελέητη ταμειακή
λογιστική που οδηγεί στην εξαθλίωση. Γιαυτό αυτή η τόσο σημαντική συζήτηση
έπρεπε να είχε ξεκινήσει πριν από πολλά χρόνια όταν οι Δικαστές, οι
εισαγγελείς, οι πρόεδροι του Αρείου Πάγου, τα αξιότιμα μέλη του Συμβουλίου της
Επικρατείας και οι λοιποί «λειτουργοί» της Δικαιοσύνης έβλεπαν τα πρώτα άνθη του
κακού. Αλλά προτίμησαν να κάνουν την δικαστική εξουσία υποπόδιο της
εκτελεστικής. Προσφάτως και τα αναδρομικά τους.
Αλλά – όπως ανέφεραν οι ομιλητές –
ήδη από την αρχαία τραγωδία ο άνθρωπος στο πρόσωπο της Αντιγόνης θυσιάζεται
υπέρ του θείου Νόμου. Το να υπηρετείς τους ανθρώπινους νόμους των συμφερόντων
και της ιδιοτέλειας δεν οδηγεί στην κάθαρση. Αλλά αν αυτό δεν είναι το
ζητούμενο τότε πώς εννοούν το δικαστικό λειτούργημα: Ως πολύ κερδοφόρο
επάγγελμα προφανώς. Εντάξει δεν λέων τίποτε καινούργιο απλά θέλω να ευχηθώ
κουράγιο και δύναμη σε όσους τιμούν το λειτούργημα το οποίο υπηρετούν.
Συγχαρητήρια τους ομιλητές και
εύχομαι παρόμοιες συζητήσεις να γίνουν πιο συχνά. Δεν τις χρειαζόμαστε μόνο σε
συγκεκριμένες περιόδους, αλλά πάντα!
Βαρβάρα Τσιάλτα
