Η Κυκλώπειος μονόφθαλμη όραση, μου
θύμιζε πάντοτε, την λεπτή σχισμή, διά μέσου της οποίας, ήτο ορατή η
καθημερινότητα, από τα παλαιοκομματικά μετερίζια.
Σαν τα παλιά πυργόσπιτα στην Άντρο,
με τις σχισμοειδείς πολεμίστρες στα κατώγια, από όπου τουφεκούσαν τους
Αγαρηνούς, οι λιγοστοί μάχιμοι, ενώ τα γυναικόπαιδα, έριχναν καυτά λάδια από
τις πολεμίστρες στις σκεπές των.
Πόσο να ιδείς μέσα από μια σχισμή, με
πλάτος το πολύ πέντε πόντους, ίσα, που να προβάλει η κάννη, η να αεριστεί το
κλειστό πέτρινο καταφύγιο εκείνες τις δύσκολες ώρες.
Αλλά η κυκλώπειος (μονόφθαλμη) όραση,
έχει προιστορία.…
Ο Όμηρος, σκιαγράφησε προσεκτικά, το
νησί των Κυκλώπων. Αλλά ποιος παραδέχεται τις ημέρες τις σημερινές, τον Όμηρο;
Δεν είναι καν, έστω… trendy κομμωτής….
«Κακιασμένοι» και όχι και ιδιαίτερα
ευφυείς, ήσαν οι μονόφθαλμοι γιοί του Ποσειδώνα. Σαν τα ορκισμένα αυτόκλητα «κομματόσκυλα»,
που φοβούνται τον κόσμο έξω από τη Στάνη. Περιορισμένοι στη λιγοστή γη, που
τους αναλογούσε ,αναδυόμενη μέσα από τα πνευμόνια του πατέρα τους, το αδυσώπητο
υγρό στοιχείο, ήσαν ικανοποιημένοι στο νησί τους, σαν την κότα του
ορνιθοτροφείου κάτω από τη λάμπα της.
Ο κόσμος τους μονοεδρικός, επίπεδος,
δαλτωνικός!
Δισδιάστατος, απλός, περιορισμένος,
εύθραυστος σαν την αιμοφιλία το νεποτισμού.
Η Δημοκρατία, όμως, συμβαδίζει με
πρόοδο μόνον επί αρμονικής πολυφωνίας.
Η δε όρασις του δεξιού οφθαλμού,
συμπληρώνει το οπτικό πεδίο, γεγονός, το οποίο στα κόμματα φαίνεται, ότι συχνότατα
λησμονούν. Συγχέοντας την τυφλή κομματική πειθαρχία, με το στρουθοκαμηλισμό, τη
δουλοπρέπεια, τη στασιμότητα, τη στείρα υπακοή - δίχως αντίλογο, άγουν τον
ιδιοτελή ωφελιμισμό των δαφνοστεφανωμένων ηγετικών κεφαλών, σε βάρος του λαϊκού
συμφέροντος.
Μόνο, που εν τέλει, νίκησε ο
Οδυσσέας! Ο Κανένας, όπως τους συστήθηκε….
Ας σταματήσουν λοιπόν οι Κύκλωπες να
ασχολούνται, με την όρασή μου και το γεγονός, ότι στην κεντροδεξιά πλατφόρμα,
υπήρξαν πολλά στασίδια, τα οποία με υποδέχτηκαν και γιατί όχι-με επιτυχία από
πλευράς τους… .
Σαν άλλος Οδυσσέας, επομένως, θα
απολαύσω το ταξίδι και την αναζήτηση, της ασφαλούς Ιθάκης και βέβαια, δεν
περιμένω αναγνώριση ,από –κανένα- εγκεφαλικό μικροτσίπ,--κανενός- μωροφιλόδοξου
γραϊδίου ή μαθητευόμενου κολλαρισμένου άρρενος ή θήλεος μοντέλου με μπριγιόλ
στις υποτιθέμενες δάφνες της κεφαλής, που ζει ακόμα στη λίθινη εποχή του 1974,
θεωρώντας ότι το κάθε κόμμα, οφείλει να παραμένει στην κατάσταση, που το άφησε
ο Ιδρυτής του κι ότι άπαντες οι πολιτευόμενοι αποτελούν πρόβατα, που αναμένουν
καρτερικά την μοίρα τους στο κρεοπωλείο, όπου θα τεμαχισθούν τα φιλέτα μαζί με
τη λάπα και τα ξύγκια. Οι παράμετροι ρέουν, ο ήλιος και η γη γυρίζουν, ο κόσμος
είναι σφαιρικός κι όχι επίπεδος κι εμείς κινούμεθα όπως ο Γαλιλαίος ενάντια στους
Ιεροεξεταστές του.
Άλλωστε εις τας αγκάλας του Θεού των
θαλασσών και των αφιλόξενων βυθών, ευρέθησαν πολλές αιθέριες και μη υπάρξεις,
που πίστευαν, ή επέμεναν ότι ο Τιτανικός ήτο το ασφαλέστερο σκαρί του κόσμου,
ακόμα και ολίγα λεπτά προ του τελικού δράματος, ενώ όσοι διέκριναν την καταστροφή
επιβιβάσθηκαν εις σωσιβίους λέμβους εγκαίρως, διότι η διόφθαλμη όραση, ο
ρεαλισμός δηλαδή, αλλά και η αγάπη προς τον συμπολίτη, που σε εμπιστεύεται, όταν
υπερισχύουν του εγωισμού και της αλαζονείας, υπερνικούν το θράσος της αγνοίας
και οδηγούν σε διεξοδικές -βιώσιμες - λύσεις.
Όταν βεβαίως, εργάζεσαι για το
κοινωνικό σύνολο και όχι για την αθεράπευτη φιλαυτία σου.
Οι Κύκλωπες βλέπετε, ίσα, που βλέπαν
ως τη μύτη τους, θεωρώντας, ότι είναι η υψηλότερη του κόσμου….
Μάλιστα, είχαν αιτήσει από τον
Ποσειδώνα, ΜΗ.ΚΥ.Ο, για την προστασία της…
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός – Πολιτευτής Πειραιά
