Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι έντονα τον θυμό μέσα σου.
Ρουφάς αχόρταγα, το συναίσθημα του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου και τον
κατακρίνεις, με τον πιο σκληρό τρόπο. Νιώθεις, ότι δεν μπορεί να σε κατανοήσει
και αυτό πυροδοτεί, όλη σου την αρνητική ενέργεια, πάνω του. Του λες λόγια, που
στο βάθος του μυαλού σου, δεν τα πιστεύεις ούτε ο ίδιος!
Και όλα αυτά γιατί; Ποιο το νόημα αυτής της έξαρσης; Ποιος ο
λόγος αυτού του χείμαρρου σκληρότητας; Έχεις αναρωτηθεί τι σε κάνει να αντιδράς
έτσι; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί δεν μπορείς να ελέγξεις εκείνες τις στιγμές το
στόμα σου;
Μήπως ξέχασες το πρωταρχικό σου συναίσθημα και άφησες να σε
πλημμυρίσει το συναίσθημα που μόλις ρούφηξες; Αυτό που σου είναι άγνωστο; Αυτός
είναι ο λόγος που δεν μπορείς να το χειριστείς. Αυτός είναι ο λόγος που
πνίγεσαι μέσα στις λέξεις. Αυτός είναι ο λόγος που για άλλη μία φορά τα λόγια
σου, σε πλήγωσαν όταν το ξένο συναίσθημα ξεχάστηκε.
Μήπως για άλλη μία φορά ξέχασες το λόγο της αντιπαράθεσης και
σκέφτηκες όλες τις αρνητικές καταστάσεις που έχεις βιώσει με αυτόν τον άνθρωπο;
Μήπως πλέον μαλώνεις για όλα όσα έπρεπε να λύσεις στον καιρό τους και να τα
αφήσεις πίσω;
Όσα ήταν να λυθούν, λύθηκαν και η απόδειξη; Ότι ακόμα τον
έχεις απέναντί σου! Αρκεί για να τα αφήσεις στο παρελθόν!
Πάψε πια να κατακρίνεις τον άνθρωπο και κοίτα την πράξη!
Μαριάντζελα Μακρογιάννη Ψυχολόγος
