Η δημοσιονομική εξυγίανση και η
οικονομική σταθερότητα βρίσκονται σε ευθεία και αμφίδρομη σχέση με την
κοινωνική ευημερία. Το μείγμα ακραίας λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης
ανακυκλώνει την ύφεση, εκτοξεύει την ανεργία και εντείνει τις ανισότητες με
αποτέλεσμα να αυτοϋπονομεύονται οι εθνικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες.
Η «συμφιλίωση» της ανταγωνιστικότητας
με την παραγωγική ανάκαμψη και την κοινωνική συνοχή περνά μέσα από την
κοινωνική οικονομία της αγοράς με μεταρρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα - μετά
από κοινωνικό διάλογο - που δεν πρέπει να αγνοούν τις αντοχές των ευρωπαίων
πολιτών, ένα κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, ποιοτική και αξιοπρεπή
απασχόληση με πλήρη σεβασμό στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο χωρίς εξαιρέσεις
και αστερίσκους.
Κώστας Πουπάκης
