Τα κλειστά μαγαζιά τα βλέπουμε κάθε
μέρα και λυπούμαστε πολύ για την μιζέρια που υπάρχει, όμως υπάρχουν και κάποιες
άλλες επιχειρήσεις που κλείνουν και εξαφανίζονται και μαζί μαυτές χάνουμε και
τους συμπαθείς εμπόρους που τις δουλεύουν.
Μιλάμε για τα περίπτερα, ίσως το
μεγαλύτερο θύμα της κρίσης και για τους περιπτεράδες που ήταν ο άλλος μας
εαυτός, οι άνθρωποι που λειτουργούσαν μέρα και νύχτα, η πρώτη καλημέρα μας το
πρωΐ και η τελευταία καληνύχτα το βράδυ.
Δυστυχώς μετά το κλείσιμο του
περίπτερου το άδειο κουφάρι ρημάζει και έτσι γρήγορα έρχεται η οριστική
αποξήλωση και η απομάκρυνσή του και μόνο οι νέες πλάκες του πεζοδρομίου και η
απουσία του, μας ξενίζει για λίγες μέρες, ύστερα συνηθίζουμε την πραγματικότητα
και το ξεχνάμε.
Αυτή η κρίση αλλοιώνει εντελώς την
Ελληνική Εικόνα όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα και πλέον τα δεδομένα θέλουν
άλλο σχεδιασμό για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε χωρίς άλλες απώλειες.
Ελένη Κανατσέλη
