Ήμαρτον
Κύριε!
Έφριττε
η καλή μας Κυριακούλα
Μα
να περπατήσω φορώντας δυό δεξιά υποδήματα, γίνεται;
Πως
γίνεται να το φέρνουν από εδώ, να το τραβούν από εκεί και δες!
Να
μας υποχρεώνουν να αποδεχθούμε την παρέκκλιση ως φυσιολογική κατάσταση.
Εκείνο
το απόγευμα, προοδευτικό ξενόφωνο κανάλι της τηλοψίας, παρουσίαζε, με πειθώ,
ντοκυμαντέρ, όπου εμφανίζονταν, οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες, ως ομοφυλόφιλοι, οι
οποίοι μάλιστα, κατά την τελετή του γάμου τους, με γυναίκες της Σπάρτης φυσικά,
φρόντιζαν να ομοιάζει, η νύφη με άρρενα, ξυρίζοντάς της την ...κώμη!
Και
που ξανακούστηκε αυτό;
Αναρωτιόταν
μονολογώντας, η καθηγήτρια, χωρίς να μπορεί να κρύψει την οργή της.
Όποτε
επιθυμούν να προσελκύσουν οπαδούς, χρησιμοποιούν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και
ιδεώδες, ως προπέτασμα για προφάσεις αμαρτιών, αρχίζει η μπουρδολογία και
επέρχεται η διαστροφή καταστάσεων και ιστορικών γεγονότων.
Οι
αρχαίοι Έλληνες, ομοφυλόφιλοι, παιδεραστές και σάτυροι... Ο Πλούταρχος, ο
Πλάτων, ο Σωκράτης, βεβαίως, άλλα δίδασκαν. Ασφαλώς, όποιος επιθυμεί, μπορεί να
διαστρεβλώσει, αρχαία γλώσσα είναι, παρερμηνείες επιδέχεται από αδαείς:
παραδείγματος χάρη, ο εραστής της γνώσεως, ασελγεί στις γνώσεις;
Στην
Αρχαία Ελλάδα, όμως, οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις ήσαν τόσον κολάσιμες, όσο και
κατακριτέες.
Ο
όρος κίναιδος ,είναι χαρακτηριστικός της αποστροφής στην έννοια της λέξεως.
Η
τάση πολλών, να μας πείσουν ότι οι άνθρωποι, που θεμελίωσαν τον σημερινό
πολιτισμό, ήσαν ομοφυλόφιλοι, παιδεραστές και έκφυλοι, είναι αβάσιμη,
κατακριτέα και αποτελεί έναν τρόπο, να δικαιολογήσουν τα στρεβλά ηθικά πρότυπά
τους.
Ο
Λυκούργος στην αρχαία Σπάρτη, με νομοθετικές διατάξεις, είχε προβλέψει ως
τιμωρία, γιά οποιονδήποτε ασελγούσε σε βάρος άλλου, την στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.
Επίσης,
ολίγοι γνωρίζουν, ότι ο ομοφυλόφιλος στην Αρχαία Ελλάδα, στερείτο πολιτικών και
ιερατικών δικαιωμάτων, δεν μπορούσε να περιφέρεται σε δημοσίους χώρους, να
δικηγορεί ή να καταθέτει σε δίκες, να φορά δάφνινο στεφάνι, να εργασθεί ως
κήρυκας, να μετάσχει σε ιερά μυστήρια και τελετές.
Η
ποινή, που προβλέπετο προς τους παραβάτες, των ανωτέρω περιορισμών, ήτο ο
θάνατος! Πολύ αυστηρότερες ποινές από τα σημερινά ήθη, όπου ανεχόμαστε αβίαστα
,πολλές παρόμοιες καταστάσεις!
Τόσος
λοιπόν είναι ο ζήλος, μερικών, που επιθυμούν να παρουσιάσουν τους αρχαίους
προγόνους μας, ως παιδεραστές η ομοφυλόφιλους, που αποκρύπτουν συγκεκριμένα
ιστορικά στοιχεία, στρεβλώνοντας την αλήθεια, που είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη
.
Πολλά
πράγματα ανεχόμαστε, σκέφθηκε η Κυριακούλα και προβληματίσθηκε πάλι.
Κάποιες
φορές, όμως, η φύση, περιπλέκει καταστάσεις....
Ένας
ενήλικας, μπορεί να επιλέξει πως θα ζήσει. Ένα αθώο βρέφος όμως, αδυνατεί να
επιλέξει, εάν θα δοθεί σε ομόφυλο ή μη ζευγάρι γονέων, γεγονός, που αποτελεί
αποτρεπτική προϋπόθεση, σε περίπτωση υιοθεσίας σε περιβάλλον με παρεκκλίνοντα
της φύσεως πρότυπα....
Αυτά
σκεφτόταν η καθηγήτρια και μετά, θυμόταν πόσες και πόσες γυναίκες, είχαν
παντρευτεί με τιμή και με δόξα, ανδροπρεπέστατους κυρίους, που απεδείχθησαν
“κυρίες”, παρά την μαντέκα εις τον μύστακα και το δασύτριχο θώρακα και
ξανασκέφτηκε, μήπως δεν είναι και τόσο κακή ιδέα, να φανερώνονται και να
παντρεύονται έστω και με νυφικά, ώστε επιτέλους, να μην υποφέρουν αθώες
υπάρξεις από την υποκρισία, που μαστίζει την κοινωνία μας .....Μερικές φορές, η
ελευθερία, λειτουργεί αποτρεπτικά, όπως έγινε και με τους πολιτικούς γάμους,
που σαν μόδα ξεφούσκωσε και σχεδόν κανείς, δεν θα αντάλλασσε, το γεγονός στην
Εκκλησία, με τον ψυχρό γάμο στο γραφείο Δημάρχου...
Άβυσσος
η ψυχή του...ανθρώπου...., αναστέναξε η Κυριακούλα και δόξασε το Θεό, που είχε
ανίψια φρόνιμα, χωρίς ανατρεπτικές ανησυχίες και γάμους παράταιρους. Σαν δυό
δεξιά υποδήματα...
Μαρία
Μπουκουβάλα
Ιατρός
– Πολιτευτής Πειραιά
