Στην Ελλάδα που έρχεται να γίνει
κανόνας, η πείνα η δυστυχία. Σε τούτη την Ελλάδα όσοι ζουν στο θερμοκήπιο της
ευδαιμονίας, ετοιμάζονται να υποδεχθούν τον καινούργιο χρόνο 2014, με όμορφες
εκδηλώσεις. Και όλα αυτά στον Πειραιά μας, που πήρε βραβείο υποσιτισμού και
πολλών και τρομερών συμφορών.
Οι αρμόδιοι δεν έπρεπε να
σκανδαλίσουν τους Πειραιώτες με άρτον και θεάματα. Όλοι θρηνείτε τον Πειραιά
μας όπου ζείτε. Αλλά αν το καλοσκεφθείτε μόνο το ψεύδος υπηρετείτε. Σε μια πεινασμένη
πόλη, πως τολμάτε και αναγγέλλετε εορταστικά προγράμματα; Σήμερα πλέον κανένα
δεν θα ευχαριστήσουν. Άραγε ποιους θα εξυπηρετήσουν; Διότι δι’ όλα υπάρχει
λόγος. Σύντομα αγανακτισμένη η συνείδησή σας, θα σας οδηγήσει στη γη των
παγετώνων. Τότε θα καταλάβετε τι θα πει συμφορά και δυστυχία, τι θα πει πόνος
και απελπισία και θάνατος από την πείνα.
Τελειώνω με την 75η στροφή
από τον Εθνικό μας ύμνο που έγραψε ο Διονύσιος σολωμός το 1823 στη Ζάκυνθο. Ο
Νικόλαος Μαντζώρος φίλος του Σολωμού και Κερκυραίος το 1828 το μελοποίησε:
«Λίγα μάτια, λίγα στόματα θα σας μείνουν ανοιχτά, για να κλαύσετε τα σώματα που
θε νάβρει η συμφορά».
ΟΛΓΑ ΚΥΡΙΤΣΗ
