ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μπα! Μπα! Ο Πρόεδρας. Για να δούμε ποιος κακός
άνεμος τον φέρνει!
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ευάγγελος: Καραγκιόζη καλημέρα.
ΚΑΡ. Τα σέβη μου κύριε Πρόεδρε.
ΒΕΝ. Ξέρεις, γιατί ήρθα;
ΚΑΡ. Ξέρω!
ΒΕΝ.: Γιατί;
ΚΑΡ.: Ξέρω ’γώ!
ΒΕΝ.: Χα, χα, χα, το αιώνιο χιούμορ σου! Άκου Καραγκιόζη.
Επειδή είσαι ένας θυμόσοφος, θα ήθελα να μου πεις ελεύθερα τη γνώμη σου.
ΚΑΡ.: Πρόεδρά μου, θα σου την πω ελεύθερα, φτάνει να μην μου
στείλεις την αντιτρομοκρατική!
ΒΕΝ.: Μα τι λες Καραγκιόζη, αν ήθελα αυλοκόλακα, δεν θα
βρισκόμουνα τώρα εδώ!
ΚΑΡ.: Ωραία. Σε ακούω.
ΒΕΝ.: Προχθές εισέπραξα πολλά παράπονα, από ομάδα Ιεραρχών
που με επισκέφθηκε. Όταν τους υπενθύμισα την ρήση του Ευαγγελίου, ό,τι οι
φτωχοί θα κερδίσουν την Ουράνιον Βασιλείαν και ό,τι δι’ αυτό φροντίζω να
φτωχύνει ο λαός μας, με αρχίσανε στις κατάρες… Μέχρι διαόλου κάλτσα με είπανε!!
ΚΑΡ.: Για φαντάσου! Δεν ήξερα ότι ο διάολος, φοράει κάλτσες…
ΒΕΝ.: Ήτανε συμπεριφορά αυτή; Εσύ τι λες;
ΚΑΡ.: Η γνώμη μου Πρόεδρα, είναι ότι την έβγαλες καθαρή.
Γιατί αν τα έλεγες αυτά σε λαϊκή συγκέντρωση, θα σε είχανε πάρει στο κυνήγι με
τις καρέκλες!
ΒΕΝ.: Τι μου λές!! Δηλαδή, πρέπει να αναθεωρήσω τις αρχές
μου;
ΚΑΡ.: Μάλλον…
(Και ο Βενιζέλος, βάζοντας την ουρά στα σκέλια,
απομακρύνθηκε σκεπτικός, ενώ ο Καραγκιόζης, άρχισε να σιγομουρμουρίζει ένα
τραγουδάκι, παλιό μεν αλά πάντα επίκαιρο).
ΚΑΡ.: Βρε πως την δουλεύουνε εντάξει, στην Ελλάδα κάθε
μηχανή, όλοι οι παλαβοί να είν’ απ’ έξω και οι γνωστικοί μες σ το Δαφνί).
Μανώλης Λαουτάρης
